تماس شبانه روزی
09127162398
تلفن ثابت
02133110225 - 02133930491
بررسی فنی تفاوت‌های اساسی بین سنسورهای ترموکوپل (EMF) و RTD (تغییر مقاومت).
در مهندسی کنترل، دو فناوری اصلی برای اندازه‌گیری دما استفاده می‌شود: ترموکوپل‌ها (بر اساس اثر سیبک) و مقاومت‌های سنجش دما (RTDها)، که رایج‌ترین آن‌ها Pt100 (پلاتین با مقاومت ۱۰۰ اهم در صفر درجه سلسیوس) است. اگرچه هر دو هدف یکسانی دارند، مکانیسم عملکرد، دقت و دامنه‌های کاربردی آن‌ها کاملاً متفاوت است.
تفاوت اساسی در نحوه تبدیل انرژی حرارتی به سیگنال الکتریکی است:
ترموکوپل: سنسوری فعال است. ولتاژی بسیار کوچک (در حد میکروولت) تولید می‌کند که مستقیماً متناسب با اختلاف دما است. برای خوانش نیاز به جبران اتصال سرد (CJC) دارد.
RTD (مانند Pt100): سنسوری غیرفعال است. مقاومت الکتریکی آن به صورت خطی با دما افزایش می‌یابد (معمولاً با ضریب دمایی . برای اندازه‌گیری، نیاز به اعمال یک جریان تحریک کوچک دارد و ولتاژ خروجی متناسب با تغییر مقاومت اندازه‌گیری می‌شود.
که ( R_T ) مقاومت در دمای ( T )، ( R_0 ) مقاومت مرجع و ( \alpha ) ضریب مقاومت حرارتی است.
اگر دماهای بسیار بالا یا محیط‌های خورنده دارید، یا نیاز به پاسخ سریع دارید: ترموکوپل بهترین گزینه است.
اگر دقت مطلق در یک محدوده دمایی محدود (مانند محیط‌های آزمایشگاهی یا فرآیندهای دارویی) اولویت دارد: RTD به دلیل خطی بودن و دقت ذاتی، ارجح است.
انتخاب درست بین این دو سنسور حیاتی است و باید بر اساس نیازهای خاص هر فرآیند گرمایشی تنظیم شود.
